Department of Architecture, University of Thessaly, Greece.
Collecting the Social. From Collecting to Collectivity
Today collecting has become the most significant means by which creative activities, historical knowledge and memory are stored and recovered and also the means by which extended parts of cities and territories are organized and shaped. The world itself is an unfinished collection. Collecting makes central the thematic of vertigo, the vortex of the endless and the incomplete.
Moreover, today in the age of post-fordism, collecting practices do not only refer to material objects (artistic or not) but also constitute conditions of living, with physical and mental attributes: What is being produced is not only material goods but also social relations and forms of life.
We could say that this form of collecting acquires a biopolitical character. As labor is no longer confined to the factory and is being dispersed within the city, so collecting is not confined into Archives, Museums, Institutions or Private Collections and involves communication and aesthetic practices, sentiments, emotional tones and forms of subjectivity. Collecting becomes part of the production of subjectivity and of the reproduction of life itself in contemporary cities.
The course “Contemporary Practices in Art and Architecture: The Exquisite Corpse” of the postgraduate program of the Department of Architectural Engineers, University of Thessaly, examines the question of how architecture appropriates, interprets and interrogates collecting devices, structures and materials. Starting point of this research is the fact that the formation of the contemporary Greek cities does not depend on “tabula rasa” type conditions, as is the case in other cultures and territories. It rather demands accumulation, fragmentation, juxtapositions, micro-economic models, polyarchy, the informal and unplanned development. Everything is being done in addition to existing formations and nothing is ever completely canceled out. Greek cities-territories mark the crisis of the syntactical dispositif of the Western territorial organization. The current financial crisis has added processes of ruination of the urban social fabric and the characteristics of shrinking cities, to the phenomena under examination.
Within the context of massive territorial transformations and subsequent magnified tensions, Greek cities-territories offer a case study of a reality which oscillates between tradition, locality and globalization.
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων
Συλλέγοντας το Κοινωνικό. Από το Συλλέγειν στη Συλλογικότητα
Η συλλεκτική πρακτική, στις μέρες μας, αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σημαντικότερα μέσα, με τα οποία αποθηκεύονται και ανακτώνται οι δημιουργικές δραστηριότητες, η ιστορική γνώση και η μνήμη. Αποτελεί, επίσης, το μέσο με το οποίο οργανώνονται και σχηματοποιούνται εκτεταμένες περιοχές των πόλεων, του τοπίου και του εδάφους: Ο ίδιος ο κόσμος είναι μια ημιτελής συλλογή. Οι πρακτικές του συλλέγειν καθιστούν κεντρική τη θεματική του ιλίγγου, τη δίνη του ατελείωτου και του ανολοκλήρωτου.
Επιπλέον, σήμερα, στην εποχή της μετα-φορντικής συνθήκης, οι συλλεκτικές πρακτικές δεν αφορούν μόνο υλικά αντικείμενα (καλλιτεχνικά ή όχι), αλλά συστήνουν τους όρους κατοίκησης: Η παραγωγή δεν περιορίζεται μόνο σε υλικά αγαθά αλλά επεκτείνεται στην παραγωγή κοινωνικών σχέσεων και μορφών ζωής.
Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι αυτή η μορφή της συλλογής αποκτά έναν βιοπολιτικό χαρακτήρα: Με τον ίδιο τρόπο που η εργασία δεν περιορίζεται πλέον στο εργοστάσιο αλλά διασκορπίζεται στην πόλη, έτσι και η συλλεκτική πρακτική δεν περιορίζεται στα αρχεία, στα μουσεία, στα ιδρύματα ή στις ιδιωτικές συλλογές, αλλά αφορά την επικοινωνία και την αισθητική εμπειρία, τα συναισθήματα και τις μορφές υποκειμενικότητας. Η συλλογή γίνεται μέρος της παραγωγής της υποκειμενικότητας και της αναπαραγωγής της ίδιας της ζωής στις σύγχρονες πόλεις.
Το μάθημα «Σύγχρονες Πρακτικές στην Τέχνη και την Αρχιτεκτονική» του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εξετάζει το ερώτημα του πώς η αρχιτεκτονική ιδιοποιείται και ερμηνεύει συλλεκτικούς μηχανισμούς, δομές και υλικά. Σημείο εκκίνησης της έρευνας είναι το γεγονός ότι ο σχηματισμός των σύγχρονων ελληνικών πόλεων δεν υιοθέτησε διαδικασίες τύπου «tabula rasa», όπως στις περιπτώσεις άλλων πολιτισμών και περιοχών. Χαρακτηρίζεται μάλλον περισσότερο από τη συσσώρευση, τον κατακερματισμό, τις αντιπαραθέσεις, τα μικρο-οικονομικά μοντέλα, την πολυαρχία, την άμορφη και απρογραμμάτιστη ανάπτυξη. Τα πάντα γίνονται προσθετικά στους υπάρχοντες σχηματισμούς χωρίς να ακυρώνεται τίποτα από αυτά που προϋπάρχουν. Οι Ελληνικές πόλεις-έδαφος σηματοδοτούν την κρίση των συντακτικών μηχανισμών της Δυτικής οργάνωσης του χώρου. Η τρέχουσα οικονομική κρίση εντάσσει τις διαδικασίες ερείπωσης του αστικού κοινωνικού ιστού και τα χαρακτηριστικά της «συρρίκνωσης των πόλεων» (shrinking cities), στα υπό εξέταση φαινόμενα.
Μέσα στο πλαίσιο των εκτεταμένων εδαφικών μετασχηματισμών και των επακόλουθων εντάσεων, οι ελληνικές πόλεις αποτελούν μια παραδειγματική μελέτη περιπτώσεως (case study) η οποία παλινδρομεί μεταξύ παράδοσης, τοπικότητας και παγκοσμιοποίησης.
Διδάσκοντες/ Tutors:
Λόης Παπαδόπουλος / Lois Papadopoulos
Γιώργος Τζιρτζιλάκης / Yorgos Tzirtzilakis
Επικουρική Διδασκαλία / Teaching Assistant:
Γιώργος Ρυμενίδης / Yorgos Rimenidis
Φοιτητές/ Students:
Λήδα Αλεξίου / Lida Alexiou
Επαμεινώνδας Αργυρόπουλος / Epaminondas Argyropoulos
Ανθή Γάλλου / Anthi Gallou
Ευάγγελος Δημητρακοπουλος / Euaggelos Dimitrakopoulos
Ευτύχης Ευθυμίου / Eftihis Efthimiou
Μαρία-Ελένη Ζουναράκη / Maria-Eleni Zounaraki
Νέστορας Κανέλλος / Nestoras Kanellos
Μαρία Καρατσιώρη / Maria Karatsiori
Κατερίνα Κελεσίδου / Katerina Kelessidou
Ευάγγελος Κουτρογιάννης / Euaggelos Koutrogiannis
Βασίλειος Κρητικάκης / Vassilios Kritikakis
Κωστής Κτιστάκης / Kostis Ktistakis
Ιωάννα Ξύδη / Ioanna Xidi
Κωνσταντίνος Παπαθανάκος / Konstantinos Papathanakos
Βασιλική-Μαρία Πλαβού / Vassiliki-Maria Plavou
Αλίκη Σαμαρά-Χρυσοστομίδου / Aliki Samara-Chryssostomidou
Μιχάλης Σοφτάς / Michalis Softas
Εύη Τσολάκη / Evy Tsolaki
.pdf
Collecting the Social. From Collecting to Collectivity
Today collecting has become the most significant means by which creative activities, historical knowledge and memory are stored and recovered and also the means by which extended parts of cities and territories are organized and shaped. The world itself is an unfinished collection. Collecting makes central the thematic of vertigo, the vortex of the endless and the incomplete.
Moreover, today in the age of post-fordism, collecting practices do not only refer to material objects (artistic or not) but also constitute conditions of living, with physical and mental attributes: What is being produced is not only material goods but also social relations and forms of life.
We could say that this form of collecting acquires a biopolitical character. As labor is no longer confined to the factory and is being dispersed within the city, so collecting is not confined into Archives, Museums, Institutions or Private Collections and involves communication and aesthetic practices, sentiments, emotional tones and forms of subjectivity. Collecting becomes part of the production of subjectivity and of the reproduction of life itself in contemporary cities.
The course “Contemporary Practices in Art and Architecture: The Exquisite Corpse” of the postgraduate program of the Department of Architectural Engineers, University of Thessaly, examines the question of how architecture appropriates, interprets and interrogates collecting devices, structures and materials. Starting point of this research is the fact that the formation of the contemporary Greek cities does not depend on “tabula rasa” type conditions, as is the case in other cultures and territories. It rather demands accumulation, fragmentation, juxtapositions, micro-economic models, polyarchy, the informal and unplanned development. Everything is being done in addition to existing formations and nothing is ever completely canceled out. Greek cities-territories mark the crisis of the syntactical dispositif of the Western territorial organization. The current financial crisis has added processes of ruination of the urban social fabric and the characteristics of shrinking cities, to the phenomena under examination.
Within the context of massive territorial transformations and subsequent magnified tensions, Greek cities-territories offer a case study of a reality which oscillates between tradition, locality and globalization.
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων
Συλλέγοντας το Κοινωνικό. Από το Συλλέγειν στη Συλλογικότητα
Η συλλεκτική πρακτική, στις μέρες μας, αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σημαντικότερα μέσα, με τα οποία αποθηκεύονται και ανακτώνται οι δημιουργικές δραστηριότητες, η ιστορική γνώση και η μνήμη. Αποτελεί, επίσης, το μέσο με το οποίο οργανώνονται και σχηματοποιούνται εκτεταμένες περιοχές των πόλεων, του τοπίου και του εδάφους: Ο ίδιος ο κόσμος είναι μια ημιτελής συλλογή. Οι πρακτικές του συλλέγειν καθιστούν κεντρική τη θεματική του ιλίγγου, τη δίνη του ατελείωτου και του ανολοκλήρωτου.
Επιπλέον, σήμερα, στην εποχή της μετα-φορντικής συνθήκης, οι συλλεκτικές πρακτικές δεν αφορούν μόνο υλικά αντικείμενα (καλλιτεχνικά ή όχι), αλλά συστήνουν τους όρους κατοίκησης: Η παραγωγή δεν περιορίζεται μόνο σε υλικά αγαθά αλλά επεκτείνεται στην παραγωγή κοινωνικών σχέσεων και μορφών ζωής.
Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι αυτή η μορφή της συλλογής αποκτά έναν βιοπολιτικό χαρακτήρα: Με τον ίδιο τρόπο που η εργασία δεν περιορίζεται πλέον στο εργοστάσιο αλλά διασκορπίζεται στην πόλη, έτσι και η συλλεκτική πρακτική δεν περιορίζεται στα αρχεία, στα μουσεία, στα ιδρύματα ή στις ιδιωτικές συλλογές, αλλά αφορά την επικοινωνία και την αισθητική εμπειρία, τα συναισθήματα και τις μορφές υποκειμενικότητας. Η συλλογή γίνεται μέρος της παραγωγής της υποκειμενικότητας και της αναπαραγωγής της ίδιας της ζωής στις σύγχρονες πόλεις.
Το μάθημα «Σύγχρονες Πρακτικές στην Τέχνη και την Αρχιτεκτονική» του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εξετάζει το ερώτημα του πώς η αρχιτεκτονική ιδιοποιείται και ερμηνεύει συλλεκτικούς μηχανισμούς, δομές και υλικά. Σημείο εκκίνησης της έρευνας είναι το γεγονός ότι ο σχηματισμός των σύγχρονων ελληνικών πόλεων δεν υιοθέτησε διαδικασίες τύπου «tabula rasa», όπως στις περιπτώσεις άλλων πολιτισμών και περιοχών. Χαρακτηρίζεται μάλλον περισσότερο από τη συσσώρευση, τον κατακερματισμό, τις αντιπαραθέσεις, τα μικρο-οικονομικά μοντέλα, την πολυαρχία, την άμορφη και απρογραμμάτιστη ανάπτυξη. Τα πάντα γίνονται προσθετικά στους υπάρχοντες σχηματισμούς χωρίς να ακυρώνεται τίποτα από αυτά που προϋπάρχουν. Οι Ελληνικές πόλεις-έδαφος σηματοδοτούν την κρίση των συντακτικών μηχανισμών της Δυτικής οργάνωσης του χώρου. Η τρέχουσα οικονομική κρίση εντάσσει τις διαδικασίες ερείπωσης του αστικού κοινωνικού ιστού και τα χαρακτηριστικά της «συρρίκνωσης των πόλεων» (shrinking cities), στα υπό εξέταση φαινόμενα.
Μέσα στο πλαίσιο των εκτεταμένων εδαφικών μετασχηματισμών και των επακόλουθων εντάσεων, οι ελληνικές πόλεις αποτελούν μια παραδειγματική μελέτη περιπτώσεως (case study) η οποία παλινδρομεί μεταξύ παράδοσης, τοπικότητας και παγκοσμιοποίησης.
Διδάσκοντες/ Tutors:
Λόης Παπαδόπουλος / Lois Papadopoulos
Γιώργος Τζιρτζιλάκης / Yorgos Tzirtzilakis
Επικουρική Διδασκαλία / Teaching Assistant:
Γιώργος Ρυμενίδης / Yorgos Rimenidis
Φοιτητές/ Students:
Λήδα Αλεξίου / Lida Alexiou
Επαμεινώνδας Αργυρόπουλος / Epaminondas Argyropoulos
Ανθή Γάλλου / Anthi Gallou
Ευάγγελος Δημητρακοπουλος / Euaggelos Dimitrakopoulos
Ευτύχης Ευθυμίου / Eftihis Efthimiou
Μαρία-Ελένη Ζουναράκη / Maria-Eleni Zounaraki
Νέστορας Κανέλλος / Nestoras Kanellos
Μαρία Καρατσιώρη / Maria Karatsiori
Κατερίνα Κελεσίδου / Katerina Kelessidou
Ευάγγελος Κουτρογιάννης / Euaggelos Koutrogiannis
Βασίλειος Κρητικάκης / Vassilios Kritikakis
Κωστής Κτιστάκης / Kostis Ktistakis
Ιωάννα Ξύδη / Ioanna Xidi
Κωνσταντίνος Παπαθανάκος / Konstantinos Papathanakos
Βασιλική-Μαρία Πλαβού / Vassiliki-Maria Plavou
Αλίκη Σαμαρά-Χρυσοστομίδου / Aliki Samara-Chryssostomidou
Μιχάλης Σοφτάς / Michalis Softas
Εύη Τσολάκη / Evy Tsolaki
.pdf
